Monday, December 13, 2010

ನಾನೂ, ಅಳಿಲು ಮತ್ತು ಯುಗಾದಿ

ಬಹುಶ: ಬರೆಯುವ ಹವ್ಯಾಸ ನನಗೆಂದೂ ಬರಲೇ ಇಲ್ಲ, ಕೇವಲ ಬೇರೆಯವರು ಬರೆಯುತ್ತಾರೆ, ಅದಕ್ಕೆ ನಾನೂ ಬರೆಯಬೇಕು ಎಂದು ಅನ್ನಿಸಿದ್ದಿರಬಹುದು. ಕಾಲೇಜ್ ದಿನಗಳಲ್ಲೂ ಸಹ, ಬರೆಯಲು ಪ್ರಯತ್ನ ಪಟ್ಟಿದ್ದೆ ಅಷ್ಟೇ, ಆದರೆ ಆಗಲಿಲ್ಲ. ಅದ್ಯಾಕೋ ಈಗೀಗ ಬರೆಯಬೇಕು ಅನ್ನಿಸುತ್ತಿರುತ್ತದೆ, ಬರೆಯಬೇಕು ಅನ್ನುವುದಕ್ಕಿಂತ, ನನ್ನ ಅನುಭವಗಳನ್ನು ಎಲ್ಲಿಯಾದರೂ ಯಾರಿಗಾದರೂ ಹೇಳಬೇಕು ಎಂದು, ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಬರೆಯಬೇಕು ಅನಿಸುತ್ತದೆ.

 ಈಗ್ಗೆ - ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದಿನ ಮಾತು, ಅಂದು ಯುಗಾದಿ ಹಬ್ಬ, ಆಗಷ್ಟೇ ಪೂಜೆ ಮಾಡಿ ತಿಂಡಿ ತಿನ್ನುತ್ತಾ ಕೂತಿದ್ದೆ , (ಪೂಜೆ ಮಾಡಿ ಎಂದಾಕ್ಷಣ ನಾನೇನೋ ಮನೆಯ ಹಿರಿ ಮನುಷ್ಯ, ಗಂಟು ಮುಖದವನು ಎಂದು ತಿಳಿಯಬೇಡಿ, ಸಧ್ಯಕ್ಕೆ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಪೂಜೆ ಮಾಡುವವನು ನಾನೊಬ್ಬನೇ ಅಷ್ಟೇ, ಅಪ್ಪಾಜಿ ಹೋದಮೇಲೆ ನನಗೆ ತಿಳಿದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಸಣ್ಣದಾಗಿ ದೇವರ ಪೂಜೆ ಮಾಡುತ್ತೀನಿ, ಅದೂ ಹಬ್ಬದ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ), ಹೊರಗಿನಿಂದ ಹೆಗಡೆಯವರು ಕೂಗಿದರು.

 ಹೆಗಡೆ ಅಂದರೆ ನಮ್ಮ ಪಕ್ಕದ ಮನೆಯವರು, ಅವರು ಕೂಗಿದರು ಎಂದರೆ ಅಲ್ಲೇನಾದರೂ ವಿಚಿತ್ರಗಳು ಇರಲೇಬೇಕು, ವಿಚಿತ್ರ ಅಂದರೆ ಅದು ನಮ್ಮ ಮನೆಯ ನೀರಿನ ಪೈಪ್ ಒಡೆದಿದೆ ಎನ್ನುವುದರಿಂದ ಹಿಡಿದು ಅವರ ಮನೆಗೆ ನುಗ್ಗಿ ದಾಂಧಲೆ ಮಾಡಿದ ಮಂಗಗಳ ತನಕ, ಮೊನ್ನೆ ಮೊನ್ನೆ ಅವರ ಮನೆಯ ಸೋಲಾರ್ ಹೀಟರ್ ಅನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣ ಒಡೆದು ಹಾಕಿದ್ದವು ಮಂಗಗಳು, ಆಗ ಹೆಗಡೆಯವರು ಮಂಗಗಳನ್ನೂ ಬಿಬಿಎಂಪಿ ಅಧಿಕಾರಿಗಳನ್ನೂ ಮನಸೋ ಇಚ್ಛೆ ಬೈದಿದ್ದರು.

 ಅಂದು ಅವರು ಕೂಗಿದ ತಕ್ಷಣ ನಾನು ಹೊರಗೆ ಓಡಿದೆ, ನಮ್ಮ ಮನೆಯ ಮೇಲೇ ನಿಂತಿದ್ದರು, ಅಲ್ಲೇ ಅವರ ಮನೆಯ ಬಳಿ ಅಳಿಲು ಮರಿ ಹಾಕಿತ್ತು, ಅದು ಈಗ ನಿಮ್ಮ ಮನೆ ಮಹಡಿ ಮೇಲಿದೆ ಎಂದರು. ಅವರು ನಿಂತಿದ್ದ ಜಾಗದಿಂದ ಸ್ವಲ್ಪ ದೂರದಲ್ಲೇ ಅಳಿಲಿನ ಮರಿ ಕೂತಿತ್ತು, ಬಹುಶ: ಅದು ದಾರಿ ತಪ್ಪಿ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದಂತಿತ್ತು, ನಮ್ಮನ್ನೆಲ್ಲ್ಲ ನೋಡಿದ ಕೂಡಲೇ ಓಡಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿತು. ನಾನು ಜಾಗೃತನಾದೆ, ತಕ್ಷಣ ಕೆಳಗೆ ಹೋಗಿ ಬ್ರೌನಿಯನ್ನು ಮನೆಯೊಳಗೆ ಕೂಡಿ ಹಾಕಿದೆ.

ಬ್ರೌನಿ ನಾನು ಸಾಕಿದ ಅತ್ಯಂತ ಪ್ರೀತಿಯ ನಾಯಿ, ನಾನು ಸಾಕಿದ್ದು ಅನ್ನುವುದಕ್ಕಿಂತ ನನ್ನ ಅಮ್ಮ ಸಾಕಿದ್ದು. ಮೊದಲಿನಿಂದಲೂ ನನಗೆ ನಾಯಿ ಸಾಕುವ ಹುಚ್ಚಿತ್ತು. ಅಪ್ಪಾಜೀ ೦ಹೂ ಎಂದರೂ ಅಮ್ಮ ಬಿಡುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ, ನಾನಿರಬೇಕು ಇಲ್ಲ ನಾಯಿ ಇರಬೇಕು ಎನ್ನುತ್ತಿದ್ದರು. ಆದರೂ ಹಟ ಮಾಡಿ ಒಂದು ನಾಯಿ ಮರಿಯನ್ನು ತಂದಿದ್ದೆ, ಒಂದು ತಿಂಗಳಿನದ್ದಿರಬೇಕು, ಬಹಳ ಮುದ್ದಾಗಿತ್ತು. ಅದೇನು ಜಾತಿ ನಾಯಲ್ಲ, ಆದರೆ ಅದು ಈಗಿರುವ ಆಕಾರ ನೋಡಿದರೆ ಯಾರೂ ಅದನ್ನು ಬೀದಿ ನಾಯಿ ಅನ್ನುವ ಹಾಗಿರಲಿಲ್ಲ, ಅಷ್ಟು ಮುದ್ದಾಗಿಯೂ, ಬಲಿಷ್ಟವಾಗಿಯೂ ಇತ್ತು. ಬ್ರಾಹ್ಮಣರ ಮನೆ ನಾಯಿ ಇಷ್ಟು ದಪ್ಪ ಹಾಗೂ ಬಲಿಷ್ಟವಾಗಿರಲು ಹೇಗೆ ಸಾಧ್ಯ ಎಂದೇ ಎಲ್ಲರೂ ಅನುಮಾನಿಸುತ್ತಿದ್ದರು.

 ಬ್ರೌನಿ ಮನೆಗೆ ಬಂದಾಗಲೇ ನನ್ನ ಕಾಲೇಜ್ ಸಹ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗಿತ್ತು, ಕಾಲೇಜಿಗೆ ಹೋದರೂ ನನ್ನ ಗಮನವೆಲ್ಲಾ ಮನೆಯ ಕಡೆಗೆ ಇರುತ್ತಿತ್ತು, ಅದಕ್ಕೆ ಅಮ್ಮ ಹಾಲು ಹಾಕುತ್ತಾರೋ ಇಲ್ಲವೋ? ಅಥವಾ ಅದನ್ನು ಮನೆ ಬಿಟ್ಟು ಓಡಿಸಿಯೇ ಬಿಡುತ್ತಾರೋ ಏನೋ , ಆದರೂ ಊಟದ ಸಮಯಕ್ಕೆ ಅಪ್ಪಾಜಿ ಮನೆಗೆ ಬರುತ್ತಿದ್ದರಿಂದ ಸ್ವಲ್ಪ ಧೈರ್ಯ ಇರುತ್ತಿತ್ತು. ಅಪ್ಪಾಜಿಗೂ ನಾಯಿಗಳನ್ನು ಕಂಡರೆ ಬಹಳ ಇಷ್ಟ ಇತ್ತು, ಹಾಗಾಗಿ ನನಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಾಧಾನ. ಆದರೆ ಸಣ್ಣ ಮರಿಯನ್ನು ನೋಡಿದರೆ ಯಾರಿಗೆ ಆಗಲಿ ಕರುಣೆ ಬಂದೆ ಬರುತ್ತದೆ, ಪ್ರೀತಿಯೂ. ಅದು ಆಗಾಗ್ಗೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಕುಚೇಷ್ಟೆಗಳನ್ನು ನೋಡಿ ನೋಡಿ ಅಮ್ಮನಿಗೂ ಅದರ ಮೇಲೆ ಮುದ್ದು, ಪ್ರೀತಿ, ಕರುಣೆ ಎಲ್ಲ ಶುರುವಾಯಿತು. ಕ್ರಮೇಣ ಅದಕ್ಕೆ ಹಾಲು ಹಾಕುವುದು, ಹಾಲು ಅನ್ನ ಹಾಕುವುದು ರೂಢಿಸಿಕೊಂಡರು.

  ಅಭ್ಯಾಸ ಎಷ್ಟರ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಹೋಯಿತೆಂದರೆ, ಅದು ಊಟ ಮಾಡದಿದ್ದರೆ ಪಕ್ಕದಲ್ಲೇ ಕೂತು, ಚಿಕ್ಕ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಊಟ ಮಾಡಿಸುವ ಹಾಗೆ ಮಾಡಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಎಂದೂ ನಾಯಿಯನ್ನೇ ಮುಟ್ಟಿರದ ಅಮ್ಮ, ಬ್ರೌನಿಗೆ ತಾವೇ ಸ್ನಾನವನ್ನೂ ಮಾಡಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಅದು ನಮ್ಮ ಮನೆಯ ಒಂದು ಭಾಗವೇ ಆಗಿ ಹೋಯ್ತು. ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಯಾರೇ ಬ್ರೌನಿಯನ್ನು ಕಂಡರೂ ಮುದ್ದು ಮಾಡಿ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದರು, ಯಾರಿಗೂ ಬೊಗಳುವುದು ಕಚ್ಚುವುದು ಮಾಡುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ ಅದಕ್ಕಾಗಿಯೇ ಎಲ್ಲರ ಪ್ರೀತಿ ಸಂಪಾದಿಸಿತ್ತು. ಮನೆಯ ನಾಯಿ ಯಾರು ಬಂದರೂ ಬೊಗಳುವುದಿಲ್ಲ, ಮತ್ತೇಕೆ ನಾಯಿಯನ್ನು ಸಾಕಿದ್ದೀರಿ ಎಂದೂ ಎಲ್ಲರೂ ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದರು, ಆದರೆ ಬ್ರೌನಿಯನ್ನು ಮನೆ ಕಾಯಲಿ ಎಂದು ಸಾಕಿರಲೇ ಇಲ್ಲ, ಅದು ಕೇವಲ ನಮ್ಮ ಪ್ರೀತಿಗಾಗಿ ಇದ್ದ ಒಂದು ಜೀವಿ ಅಷ್ಟೇ.

 ಅಂದು ಹೆಗಡೆಯವರು ಅಳಿಲನ್ನು ತೋರಿಸಿದ ತಕ್ಷಣ ಬ್ರೌನಿಯನ್ನು ಮನೆಯ ಒಳಗೆ ಹಾಕಿದೆ, ಅದೇನು ಮಾಡದಿದ್ದರೂ, ಅದರ ಹೆದರಿಕೆಗೆ ಅಳಿಲಿನ ಮರಿ ಮತ್ತೆಲ್ಲಿಗೋ ಓಡಿ ಹೋಗಬಾರದೆಂದು ಹಾಗೆ ಮಾಡಿದ್ದೆ. ಅಷ್ಟು ಹೊತ್ತಿಗಾಗಲೇ ಅಳಿಲಿನ ಅಮ್ಮ ಪಕ್ಕದ ಮರದ ಮೇಲೆ ಕೂತು ಕೂಗಲು ಶುರು ಮಾಡಿತ್ತು, ಶಬ್ಧ ಬಂದ ಕಡೆಗೆ ಮರಿಯು ಹೋಗಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತಿತ್ತು. ಆಗ ನಾನೂ, ಹೆಗಡೆಯವರೂ ಸ್ವಲ್ಪ ದೂರ ಹೋಗಿ ನಿಂತೆವು. ಆಗ ಮರಿ ಓಡಿ ಮರದ ಒಂದು ಕೊಂಬೆಯನ್ನು ಏರಿತು. ಅದನ್ನು ನೋಡಿದ ಹೆಗಡೆಯವರು ಅದನ್ನೇ ಹಿಂಬಾಲಿಸಿದರು, ಮರಿಗೆ ಏನನ್ನಿಸಿತೋ ಏನೋ ಮೇಲೆ ಹೋಗುವ ಬದಲು ಪಕ್ಕದ ಕೊಂಬೆಗೆ ಹಾರಲು ಹೋಗಿ ಸೀದಾ ಕೆಳಗೆ ಬಿದ್ದು ಬಿಟ್ಟಿತು. ಅಬ್ಬಾ, ಅದರ ಅಮ್ಮನ ಕೂಗು ತಾರಕಕ್ಕೇರಿತು, ಆದರೆ ಕೆಳಗೂ ಬರಲು ಹೆದರಿತು. ಮರಿ ನಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ಅಂಟಿಕೊಂಡಿದ್ದ ಕಾಲುವೆಗೆ ಬಿದ್ದಿತ್ತು, ನೀರಿಲ್ಲವಾದ್ದರಿಂದ ಏನೂ ಅಪಾಯವಾಗಲಿಲ್ಲ. ಅಷ್ಟು ಹೊತ್ತಿಗೆ ಹೊರಗಿನ ಸದ್ದು ಕೇಳಿ ಅಮ್ಮನೂ ಹೊರಗೋಡಿ ಬಂದರು, ಜೊತೆಗೆ ಬ್ರೌನಿಯೂ, ಬ್ರೌನಿಯನ್ನು ನೋಡಿದ ಕ್ಷಣ ಕೆಲಸ ಕೆಟ್ಟಿತು ಅನ್ನಿಸಿತು.

  ಅಳಿಲಿನ ಮರಿ ಕಾಲುವೆಯಿಂದ ಮೇಲೆ ಬರಲು ಬಹಳ ಪ್ರಯತ್ನ ಪಡುತ್ತಿತ್ತು, ಆದರೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಆಳವಿದ್ದಿದ್ದರಿ೦ದ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಕೆಳಗೆ ಬೀಳುತ್ತಿತ್ತು. ನಾನೇ ಏನಾದರೂ ಮಾಡಬೇಕು ಎಂದು, ಒಂದು ಕೋಲು ತಂದು ಎತ್ತಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದೆ ಆದರೆ ಆಗಲಿಲ್ಲ, ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಮರಿ ಯಾವುದೋ ಸಂದಿಯಿಂದ ಕಣ್ಮರೆಯಾಯಿತು.

 ಮೇಲೆ ಅದರಮ್ಮ ಇನ್ನೂ ತನ್ನ ಮರಿಗಾಗಿ ಹುಡುಕುತ್ತಾ, ಕೂಗುತ್ತಲೇ ಇತ್ತು. ಸರಿ ನಾವೆಲ್ಲ ಒಳಗೆ ಹೋಗೋಣ, ಆಮೇಲೆ ಅದರಮ್ಮ ಹೇಗಾದರೂ ಮಾಡಿ ಮರಿಯನ್ನು ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ಒಳಗೆ ಹೋಗುತ್ತಿರುವಾಗ, ಮರಿ ಇನ್ನೊ೦ದು ಜಾಗದಿಂದ ಮೇಲೆದ್ದು ಬಂತು. ಅದನ್ನು ನೋಡಿದ ತಕ್ಷಣ ಬ್ರೌನಿ ಅದರ ಮೇಲೆ ಹಾರಿ ಅದನ್ನು ಹಿಡಿಯಲು ಹೋಯಿತು, ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಅದು ಎದುರಿಗಿದ್ದ ಕಾರ್ಖಾನೆಯ ಬಾಗಿಲಲ್ಲಿ ನುಸುಳಿ ಒಳ ಹೋಯಿತು. ಬ್ರೌನಿಯ ಮೆಲೆ ವಿಪರೀತ ಸಿಟ್ಟು ಬ೦ದು ನಾಲ್ಕು ಬಡಿದೆ, ಮೊದಲೇ ಹೆದರಿದ್ದ ಆ ಮರಿಯನ್ನು ಇದು ಇನ್ನೂ ಹೆದರಿ ಓಡಿಸಿತಲ್ಲಾ ಎ೦ದು. ಆ ಮರಿಯ ಸಾವಿಗೆ ಬ್ರೌನಿ ಎಲ್ಲಿ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೋ ಎ೦ದು ಬಹಳ ಹೆದರಿದ್ದೆ. ಆದರೂ ಬ್ರೌನಿಯ ಕೈಗೆ ಸಿಗದೆ ಸಧ್ಯಕ್ಕೆ ಕ್ಷೇಮವಾಗಿ ಆ ಕಾರ್ಖಾನೆಯ ಒಳಗೆ ಹೋಗಿದ್ದು ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಾಧಾನವಾಯ್ತು.

 ಇಷ್ಟು ಗಲಾಟೆಗೆ ಎದುರಿನ ಕಾರ್ಖಾನೆಯ ಕೆಲವರು ಹೊರಬ೦ದು ಏನು ಏನು ಎ೦ದು ಕೇಳಿದರು, ಒ೦ದು ಅಳಿಲಿನ ಮರಿ ಈಗ ತಾನೆ ಇಲ್ಲಿ೦ದ ನಿಮ್ಮ ಕಾರ್ಖಾನೆ ಒಳ ಸೇರಿತು ಅ೦ದೆ, ಆಗ ಅಲ್ಲೆ ಇದ್ದ ಒಬ್ಬ, ಓಹ್ ಅದ ಈಗ ತಾನೆ ಒ೦ದು ಬೆಕ್ಕು ಅದನ್ನು ಕಚ್ಚಿಕೊ೦ಡು ಓಡಿ ಹೋಯಿತು ಅ೦ದ.
ಅಬ್ಬಾ! ಮಾತೇ ಹೊರಡಲಿಲ್ಲ, ಅವತ್ತಿನ ಆ ವೇದನೆಯನ್ನು ಶಬ್ಧಗಳಲ್ಲಿ ಹೇಳಲು ಸಾಧ್ಯವೇ ಇಲ್ಲ. ಸಾವು ಆ ಕಾರ್ಖಾನೆ ಬಾಗಿಲಿನ ಹಿ೦ಬದಿಯಲ್ಲೆ ಅವಿತು ಕುಳಿತಿತ್ತು, ಅದಕ್ಕೆ ನಾವೆಲ್ಲ ಸಹಾಯವನ್ನೂ ಮಾಡಿಯಾಗಿತ್ತು.
ನಮ್ಮ ಮನೆಯಲ್ಲೇ ಒ೦ದು ಮೂಕ ಪ್ರಾಣಿಯಿದ್ದಿದ್ದರಿ೦ದ, ಆ ಅಳಿಲಿನ ಬಗ್ಗೆ ಅಷ್ಟೊ೦ದು ಕಾಳಜಿವಹಿಸಲು ಕಾರಣವಾಗಿತ್ತು, ಆದರೆ ಅದು ಪ್ರಯೋಜನಕ್ಕೆ ಬಾರದೆ ಹೋಗಿದ್ದು ದುರದ್ರುಶ್ಟಕರ. ಬಹುಶ: ಆ ಮರಿಯನ್ನು ಅದರ ಪಾಡಿಗೆ ಅದನ್ನು ಬಿಟ್ಟಿದ್ದರೆ ಬದುಕುತ್ತಿತ್ತೋ ಎನೋ, ಕಡೆಗೂ ಮನುಷ್ಯನೇ ಅದರ ಸಾವಿಗೆ ಕಾರಣವಾಗಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದ. ಆ ಮರಿಯ ತಾಯಿ ಮಾತ್ರ ಸ೦ಜೆಯವರೆಗೂ ಕೂಗುತಲೇ ಇತ್ತು, ಅದರ ಒ೦ದೊ೦ದು ಕೂಗೂ ಕರುಳು ಹಿ೦ಡುತ್ತಿದ್ದವು

 ಅ೦ತೂ ಯುಗಾದಿಯನ್ನು ಬಹಳ ಕೆಟ್ಟದಾಗೇ ಆಚರಿಸಿದ್ದೆವು, ಇ೦ದಿಗೂ ಯುಗಾದಿ ಹಬ್ಬ ಬ೦ದರೆ, ಆ ಪುಟ್ಟ ಮರಿ ನೆನಪಾಗುತ್ತದೆ ಹಿ೦ದೆಯೇ ಅದರಮ್ಮನ ಕೂಗೂ ಸಹ.

2 comments:

  1. Mana Karaguva Kathe.

    Katheyalli nimma Vyakthithva swalpa arthavayithu. Mooka pranigala bagegina preethi Manavanigiruve thumba olleya guna endu nanna bhavane. Innu hecchu helalu nanage adhikaravilla endukolluthene.

    Nimma baravanigeya bagge swalpa helalu ishta paduthene. bahala chennagide. Neevu modala saari bareyuthiddene endu suchane kodadiddare, bahushah yaarigu thiliyuthiralilla. Ee katheyannu nanu massage maadisikollalu bandaga oodiddudarinda, namma massage master kooda oodi, "thumba chennagi barediddare" endaru. Technical aagi swalpa helbeku andre, obbara helikeyannu bareyuvaaga, adannu inverted quotes ("")nalli bareyabekithu endu nanna anisike. Mathenilla. Koneyadagi, neevu dodda Lekhakanagalendu aashisuthene.

    Nimma eradane kathege kayuthiruthene.

    Inthi nimma Preethiya Geleya,
    Murali

    ReplyDelete